Θα πρέπει η ασφάλιση ζωής να καταστεί υποχρεωτική;

Ακολουθήστε μας στο Linkedin και συνδεθείτε με άλλους επαγγελματίες του κλάδου

Η ασφάλιση ζωής αποτελεί διαχρονικά έναν από τους βασικότερους πυλώνες της ασφαλιστικής αγοράς, ωστόσο παραμένει σε πολλές χώρες – μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα – μια καθαρά προαιρετική επιλογή. Το ερώτημα που τίθεται όλο και συχνότερα διεθνώς, και το οποίο αναδεικνύεται και σε πρόσφατο άρθρο του Life Insurance Cover UK, είναι το εξής: θα έπρεπε η ασφάλιση ζωής να είναι υποχρεωτική;

Σύμφωνα με το άρθρο, η υποχρεωτικότητα της ασφάλισης ζωής θα μπορούσε να ενισχύσει την οικονομική σταθερότητα των νοικοκυριών, να μειώσει τη μακροπρόθεσμη πίεση στο κράτος πρόνοιας και να ενθαρρύνει τον χρηματοοικονομικό προγραμματισμό, ιδιαίτερα στις νεότερες ηλικίες.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, παρά το γεγονός ότι η ασφάλιση υγείας και κατοικίας έχει πιο ευρεία αποδοχή, η ασφάλιση ζωής δεν έχει ακόμη καταστεί βασική προτεραιότητα για μεγάλο μέρος του πληθυσμού. Κάτι αντίστοιχο παρατηρείται και στην ελληνική αγορά, όπου οι καταναλωτές συχνά αναβάλλουν την απόκτηση ενός ασφαλιστηρίου ζωής, θεωρώντας ότι αφορά μεγαλύτερες ηλικίες ή περιττό κόστος.

Τα επιχειρήματα υπέρ της υποχρεωτικότητας

Η καθιέρωση της ασφάλισης ζωής ως υποχρεωτικής θα μπορούσε να προσφέρει σημαντικά κοινωνικά οφέλη:

• Οικονομική προστασία για τις οικογένειες: Σε περίπτωση αιφνίδιου θανάτου, η οικογένεια θα έχει ένα οικονομικό δίχτυ ασφαλείας.
• Μείωση της εξάρτησης από το κράτος: Όταν υπάρχουν ιδιωτικές καλύψεις, το κράτος δεν χρειάζεται να καλύψει πλήρως τις ανάγκες των επιζώντων.
• Καλλιέργεια ασφαλιστικής συνείδησης: Η καθολική συμμετοχή μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή κουλτούρας και περισσότερη εμπιστοσύνη προς την ασφαλιστική αγορά.

Αντιρρήσεις και προκλήσεις

Φυσικά, η πρόταση για υποχρεωτικότητα δεν είναι χωρίς αντιδράσεις. Η ελευθερία επιλογής αποτελεί βασική αρχή σε πολλές κοινωνίες και η υποχρεωτική ασφάλιση θα μπορούσε να θεωρηθεί καταναγκαστική παρέμβαση. Επιπλέον, τίθενται ζητήματα ως προς το κόστος, τη ρύθμιση της αγοράς, και τη δυνατότητα του κράτους να επιβάλει και να ελέγξει μια τέτοια υποχρέωση.

Το παράδειγμα της Ελλάδας

Αν και δεν έχει τεθεί στη δημόσια ατζέντα το ενδεχόμενο υποχρεωτικότητας για την ασφάλιση ζωής στη χώρα μας, η συζήτηση δεν παύει να είναι επίκαιρη. Οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές καλούνται να αντιμετωπίσουν την έλλειψη ασφαλιστικής παιδείας, τις οικονομικές ανασφάλειες των νοικοκυριών και να προβάλλουν με σαφήνεια την αξία της πρόνοιας και της οικονομικής ασφάλειας που προσφέρει ένα ασφαλιστήριο ζωής.

Ίσως, αντί της υποχρεωτικότητας, να απαιτείται μια βαθύτερη, μακροχρόνια στρατηγική ενημέρωσης και κινήτρων, η οποία θα οδηγήσει σε σταδιακή ενσωμάτωση της ασφάλισης ζωής στην καθημερινή ζωή των πολιτών.