Ασφάλιση περιουσίας που δεν ανήκει στον Ασφαλισμένο
Ακολουθήστε μας στο Linkedin και συνδεθείτε με άλλους επαγγελματίες του κλάδου
Του Μιλτιάδη Μιλτιάδου, Ανεξάρτητος Σύμβουλος Ασφαλίσεων και Διαχείρισης Κινδύνων και Εκπαιδευτής Επαγγελματικής Κατάρτισης.
Εκτός από την περιουσία που ανήκει στον Ασφαλισμένο, το Ασφαλιστήριο Περιουσίας μπορεί να ασφαλίζει (α) Περιεχόμενα των ασφαλισμένων οικοδομών και (β) Εμπορικά Αποθέματα και Υλικά, που κατέχει ο Ασφαλισμένος ως θεματοφύλακας δυνάμει σύμβασης παρακαταθήκης και για τα οποία είναι υπεύθυνος.
Για παράδειγμα, ένα συνεργείο επισκευής αυτοκινήτων μπορεί να ασφαλίσει κάτω από το αντικείμενο ασφάλισης Περιεχόμενα τα αυτοκίνητα των πελατών του που παραμένουν στα υποστατικά μέχρι να ολοκληρωθεί η επισκευή τους. Επίσης, ένας λιανοπωλητής που παραλαμβάνει εμπορεύματα προς πώληση με παρακαταθήκη (on consignment), μπορεί να ασφαλίσει τα εμπορεύματα που ανήκουν στον χονδρέμπορο κάτω από το αντικείμενο ασφάλισης Εμπορικά Αποθέματα και Υλικά για την περίοδο που παραμένουν στα υποστατικά του.
Ο Ασφαλισμένος θα πρέπει να περιγράψει τα Περιεχόμενα και/ή Αποθέματα που δεν του ανήκουν και να καθορίσει την αξία τους στην Πρόταση Ασφάλισης για δύο λόγους:
- Για σκοπούς αξιολόγησης του κινδύνου. Ο underwriter της ασφαλιστικής εταιρείας θα πρέπει να γνωρίζει τη φύση της περιουσίας για να εκτιμήσει τον σωστά τον κίνδυνο και, αν θα τον αποδεχθεί, να τον τιμολογήσει ανάλογα. Για παράδειγμα θα θέλει να γνωρίζει αν θα ασφαλίσει εργαλεία ή εκρηκτικές ύλες και αν η αξία τους είναι €10.000 ή €10.000.000.
- Για να είναι έγκυρη η ασφαλιστική σύμβαση. Η Περιγραφή του Ασφαλιστηρίου που θα εκδοθεί θα πρέπει διακρίνει μεταξύ των Περιεχομένων και/ή Αποθεμάτων που ανήκουν στον Ασφαλισμένο και εκείνων που δεν του ανήκουν και θα πρέπει να αναφέρει το ασφαλισμένο ποσό της κάθε κατηγορίας ξεχωριστά.
Στην υπόθεση Σύλβια Σωτηρίου v. Παγκυπριακή Ασφαλιστική Εταιρεία Λτδ, Αγωγή Αρ. 1541/04, ημερ. 7.8.2006 ένα από τα επίδικα θέματα ήταν κατά πόσο είχε συναφθεί ασφαλιστική σύμβαση. Το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας παρέθεσε μια κατατοπιστική σύνοψη των αρχών που διέπουν τη σύναψη ασφαλιστικών συμβάσεων με αναφορές στο MacGillivray on Insurance Law και, μεταξύ άλλων, λέχθηκε ότι
«Οι ουσιώδεις όροι που πρέπει να υπάρχουν σε μια σύμβαση ασφάλισης είναι: ο καθορισμός του κινδύνου που θα καλυφθεί, η διάρκεια της ασφαλιστικής κάλυψης, το ποσό και ο τρόπος πληρωμής του ασφαλίστρου και το πληρωτέο ποσό σε περίπτωση απώλειας (το ασφάλισμα).»
Στο e-procurement δημοσιεύτηκε ο Διαγωνισμός 148/2025 του Δήμου Λευκωσίας, στον οποίο ο Δήμος ζήτησε να ασφαλίσει κάτω από την Ασφάλιση Περιουσίας «περιουσιακά στοιχεία και/ή εμπορεύματα στην κατοχή, παρακαταθήκη και/ή υπό τον έλεγχο του Δήμου».
Μια ασφαλιστική εταιρεία ζήτησε να διευκρινιστεί το όριο, το είδος και η περιγραφή αυτών των περιουσιακών στοιχείων και/ή εμπορευμάτων. Ο Δήμος Λευκωσίας απάντησε ως εξής:
- Δεν προβλέπεται συγκεκριμένο όριο.
- Τα περιουσιακά στοιχεία ενδέχεται να διαφέρουν ανάλογα με τις εκάστοτε δραστηριότητες χωρίς να είναι προκαθορισμένα.
Από τη δήθεν «διευκρίνιση» συμπεραίνουμε ότι ο Δήμος Λευκωσίας απαιτεί από τις ασφαλιστικές εταιρείες να του ασφαλίσουν απροσδιόριστα Περιεχόμενα και/ή Αποθέματα απεριόριστης αξίας. Είναι άξιο απορίας ποιος underwriter θα δεχθεί να ασφαλίσει περιουσία που δεν γνωρίζει ούτε την περιγραφή της ούτε την αξία της, δηλαδή χωρίς να είναι σε θέση να εκτιμήσει καθόλου την έκθεση σε κίνδυνο.
Ακόμη και αν βρεθεί ασφαλιστική εταιρεία να την ασφαλίσει, τι θα γίνει αν σε περίπτωση απαίτησης προβάλει ακυρότητα της ασφαλιστικής σύμβασης διότι δεν καθορίστηκαν ουσιώδεις όροι, δηλαδή η περιγραφή και η αξία του αντικειμένου ασφάλισης (των Περιεχομένων και/ή Αποθεμάτων που δεν ανήκουν στον Ασφαλισμένο); Θα ήταν άκρως ενδιαφέροντα τα επιχειρήματα με τα οποία θα αντιμετωπίσει ο Δήμος τέτοια απόρριψη της απαίτησης.
Πάντως, αυτή η ζήτηση για ασφάλιση του Δήμου Λευκωσίας θα αποτελέσει μια καλή περίπτωση προς μελέτη (case study) στα σεμινάρια Ασφαλιστικού Δικαίου και Ασφάλισης Εμπορικής Περιουσίας που παρουσιάζω στο Ασφαλιστικό Ινστιτούτο Κύπρου.
